۱۳۹۹ اردیبهشت ۱۳, شنبه

Kiosk Diaries #02

 Embassy of Italy
تنهایی وسیعی که آدمی در عاقبت در دچارش میشود، برای همه اتفاق می افتد؛ به مانند یک بیماری که اندک اندک از جانت بالا می‌رود.
گاه با یک رد تماس ساده، گاه با فاصله زیاد، شاید با چند قرص، با آخرین خداحافظی و شاید فشردن دست محبوبی و آخرین بوسه و بعد از آن تنهایی وسیع.
اما واکنش مغز چیست؟ پرده ایی به نام فراموشی که شبیه به حایل بزرگ و سیاهی همه چیز را می‌پوشاند و گه گاه که خاطره ایی از ایزوله مغز و این پرده نازک بیرون می‌پرد، تجربه دوباره دلتنگیست و دوباره سوزانده شدن در تمنای لحظاتی که تکرار نخواهند شد.


هیچ نظری موجود نیست: